Rzadkie herbaty świata i ich cenne właściwości

Choć herbata jest jednym z najczęściej spożywanych napojów na świecie, wciąż kryje wiele tajemnic. Sekrety te dotyczą nie tylko składu chemicznego i właściwości przeciwrodnikowych, ale też nieznanych gatunków tego napoju. Istnieje wiele odmian nieznanych nawet najzagorzalszym miłośnikom herbaty świata.

Żółta herbata cesarska

Pośród gatunków herbat, najmniej znana jest herbata żółta. Wynika to po części z tego, że jej eksport poza Chiny był długo niemożliwy. Powodem tego była wartość sakralna, którą przypisywano tej odmianie oraz zastrzeżenie jej dla dworu cesarskiego. Współcześnie herbata ta zyskuje coraz większą popularność, szczególnie w krajach Azji. Powoli, podobnie jak herbata czerwona, dociera także na Zachód.
Żółtą herbatę cechuje przyjemny, delikatny smak. Ceni się ją również z uwagi na właściwości lecznicze, gdyż zawiera znaczne ilości antyoksydantów, polifenoli i związków przeciwzapalnych. Badania biochemicznego składu sugerują, że dzięki procesowi suszenia, żółta herbata może mieć istotne działanie przeciwnowotworowe.
Żółta herbata powstaje z młodych liści i łodyżek herbaty chińskiej. Tej samej, z której powstaje herbata zielona. Poddaje się ją procesowi suszenia, w którym wyróżnia się etap „żółknięcia”, czyli bardzo powolny proces utleniania polifenoli. Cesarska herbata, podobnie jak biała herbata, powinna być parzona w 70-85 stopniach Celsjusza.

Turkusowy oolong

Herbata oolong, zwana też turkusową, powstaje, jak każda dobra herbata, z liści i pączków krzewu Camellia sinensis. Proces wytwarzania obejmuje fermentację, krótszą niż ta, którą przechodzi herbata czerwona. Surowiec jest bogaty w polifenole, głównie katechiny oraz liczne witaminy i mikroelementy. Herbaty turkusowe należą także do długodojrzewających produktów. Mogą leżakować nawet 60 lat. Najwyższej jakości susze powstają wiele dekad.

Japońska herbata Gyokuro Uji

Gyokuro jest najdroższą herbatą Japonii. To zielona herbata, która powstaje w długim procesie zacieniania. To z kolei sprawia, że w herbacie pozostaje znaczna ilość nieuszkodzonego chlorofilu i aminokwasów. Chlorofil jest bowiem odpowiedzialny za intensywnie zieloną barwę suszu i bardzo wyrazisty aromat.